31-12-2003

Films:

De afgelopen vijf dagen heb ik gewerkt, gewerkt en nog 'es gewerkt. De dagen ervoor was ik in Friesland, waar ik Sinterklaas vierde tijdens eerste kerstdag met mijn nichtje en neefjes. Erg gezellig, maar ook erg druk en vermoeiend zodat ik de dagen erna in Amsterdam 's avonds op apegapen lag. En dan is er niets fijners om met mijn voeten tegen de warme kachel voor de buis te hangen of naar de bios te gaan en me mee te laten voeren door de wereld van de film.
Zo bevond ik mij tweede kerstdag in de bios bij Goodbye Lenin, een geweldige film over de val van de Berlijnse muur. Aan het eind werd er zelfs geapplaudisseerd.
Zaterdagavond keek ik naar You've got mail, een heerlijke romantische komedie met een fluteinde. Zondagavond verscheen Billy Ellliot op de buis. Ik had de film destijds niet in de bioscoop gezien omdat ik het in mijn hoofd had gehaald dat de film niet de moeite waard was. Maar wat had ik het mis! De film was helemaal 'my cup of tea'.
Maandagavond was Scrooge aan de beurt met Patrick Stewart in de hoofdrol, oftewel captain Jean-Luc Picard van Star Trek. Ook leuk.
Voor vandaag heb ik Cats and Dogs en Bridget Jones's Diary klaarliggen. Voordat ik het jaar vanavond feestelijk afsluit, kom ik de dag wel door.
Maar voordat ik me overgeef aan de wereld van de film wens ik u een gelukkig & gezond 2004!

30-12-2003

Vooruit:

Ik zat aan de bar en bestelde een Spa rood, het was nog te vroeg voor een biertje. Ik mocht van mezelf pas aan het bier als ik twee nummers had gezongen. Maar ik had helemaal geen zin. Ik was niet zenuwachtig, maar ik had gewoon geen zin om te zingen.
Ik bleef echter zitten waar ik zat, wachtend op het moment waarop mijn naam werd omgeroepen.
"Aukje!" klonk het onverwacht door de microfoon. Ik had niet gedacht dat ik zo snel aan de beurt zou zijn, maar vond het eigenlijk wel prima. Ik pakte mijn bladmuziek en stapte het podium op.
De bladmuziek deelde ik uit aan de muzikanten en een paar tellen later telde ik af. Ik hoorde de tonen van de piano, de bassist en de drummer door de kroeg dansen en zette in. De volumeknop van de microfoon stond hoog, zodat ik mijn stem niet hoefde te forceren om gehoord te worden.
Ook op het podium had ik niet veel last van zenuwen. Het verbaasde me. De meeste hoge noten kwamen er zelfs uit zoals ik wilde dat ze eruit kwamen. De enige kanttekening die ik op mijn kleine optreden had was dat ik niet de rust had om veel op de melodie te variëren.
Maar eindelijk voelde ik hoe het is om zonder veel zenuwen op het podium te staan. Hoe het voelt om de dingen te doen die je wilt doen. Hoe het is om vertrouwen in jezelf te hebben.
Ik had een grote stap vooruit gemaakt. Nadat ik de laatste noten had gezongen en een buiging had gemaakt voor het publiek, nestelde ik mezelf op de kruk bij de bar en bestelde mijn welverdiende biertje.
"Mooi gezongen," zei de barman terwijl hij mij het glas overhandigde.
Ik nam het complimentje en het bier in ontvangst. Het smaakte goed.

29-12-2003

Bier:

De ober brengt mij warme chocolademelk met slagroom en mijn gezelschap bier. We zitten in de Ierse Pub, maar de ober spreekt gewoon Nederlands. Nepperd.
Terwijl mijn gezelschap een slok van zijn bier neemt en ik de slagroom van de dampende choco oplepel observeren we de andere gasten.
We zien een gezin dat elkaar niets te vertellen heeft, toeristen met een poster uit het Van Gogh Museum die zoekend door de ruimte lopen, fitnessgirls- en boys met familie die vreselijk populair doen en twee oude dames die kieskeurig zijn in het bestellen van een salade.
Onze blik blijft echter rusten op een gezin tegenover ons. Ze doen een spelletje waarbij ze op de achterkant van een bierviltje een woord opschrijven dat de anderen moeten raden. Moeder en dochter maken ruzie om wie er als eerste mag. Dochter wint.
Vader kijkt lachend toe en neemt een trekje van zijn sigaret. Voor hem staat een glas bier, dat al gauw door de kinderhanden van dochterlief wordt toegeëigend. Ze steekt haar vinger in het schuim, dan in haar mond. Even denkt ze na over de smaak, maar zet dan het glas aan haar lippen. Onder het toeziend oog van haar ouders drinkt ze met kleine slokjes van papa's bier.
Mijn gezelschap en ik schatten haar hooguit twaalf. Schijnbaar vindt ze het bier lekker en is vader daar trots op, want bij het volgende rondje krijgt ze een eigen biertje. Geen fluitje, maar een echte vaas. De ober zet het gouden spul met een grote grijns voor haar neer.
Na ongeveer een kwartier is haar glas leeg en zijn haar wangen rood, maar verder lijkt de drank geen invloed op haar te hebben.
Van de wet trekken beide partijen zich kennelijk niets aan. Niet schenken aan jongeren onder de zestien? Onzin, moeten ober en vader gedacht hebben.

28-12-2003

Elastiekgeweld:

Kekke kleurige frutselkleding. Geweldig vind ik het. Alleen jammer dat die panty's zó verrekte strak zitten dat ik aan het eind van de dag met darmkrampen naar huis ga. Het is overduidelijk dat mijn buikspieren niet bestand zijn tegen al dat elastiekgeweld.
Buikspieroefeningen zouden het geweld tegen kunnen gaan. Maar ik weet nog dat ik in een ver verleden, toen ik nog zó jong was dat ik me verheugde op het krijgen van een buikje (tja..), vond dat panty's ook al zo strak zaten. Zou er echt geen slapper elastiek in kunnen?

27-12-2003

Knal!

Eén keer heb ik mijn kat Scooszi tijdens oud & nieuw thuis gelaten. Toen ik thuiskwam van een feest, sprintte hij tussen mijn benen door naar zolder en liet zich niet meer zien.
Zijn eerste trauma was een feit.
De volgende twee oudejaarsdagen verbleef hij op de boerderij bij mijn ouders, waar hij genoot van een allesoverheersende rust.
Als ik Pixel niet had, was Scooszi weer naar de boerderij gegaan. Maar twee katten vervoeren in de trein is a hell of a job en aangezien ik niet in het bezit ben van een auto, heb ik besloten dat ze in Amsterdam blijven.
Ik heb nu al spijt.
Vannacht werd ik samen met mijn katten het bed uitgeknald, vandaag mochten we genieten van een duizendklapper. Ik sprintte naar het raam om te kijken, mijn katten sprintten naar de kleinste hoekjes van de kamer om dekking te zoeken.
En dan te bedenken dat er de komende dagen nog aardig wat knalwerk in het verschiet ligt.
Volgend jaar toch maar eens kijken of ik een auto kan regelen.

23-12-2003

Dag:

Ik ga me de komende dagen offline vermaken.
Fijne dagen allemaal!

Licht:

Ik zie mezelf nog staan op de stoel. In mijn hand een peertje, reikend naar het plafond om het in de fitting te draaien.
Je stond naast me en lachte om mijn pogingen. Het lukte me niet.
"Laat mij maar proberen," zei je en je nam het peertje over. Maar ook jou lukte het niet. De fitting was kapot. Tenminste, dat dachten we.
Ik weet niet wat me er toe dreef om het gister weer te proberen. Vier jaar later en zonder jouw hulp stond ik te wiebelen op dezelfde stoel, die net niet hoog genoeg was om de klus makkelijk te klaren.
Ik ging op mijn tenen staan, beet op mijn lip van inspanning, rekte mijn buik uit en strekte mijn armen uit naar het plafond. Met één hand hield ik me vast aan de fitting, met de andere hand draaide ik het peertje erin.
Als je me had gezien, had je weer gelachen. Er gebeurde namelijk niets. Het peertje weigerde dienst.
Maar ik merkte dat de fitting doordraaide. Waarom had ik dat een paar jaar geleden niet gemerkt? Was ik afgeleid door jou? Waarom had jij het destijds niet gemerkt? Was je afgeleid door mij?
Ik hield de fitting tegen als het mee wilde draaien. Het peertje stopte toen het stevig vastzat.
Met ingehouden adem, alsof ik met een zucht mijn gedane inspanning teniet zou doen, knipte ik het licht aan.
Licht kwam me stralend tegemoet.
Ik lachte en dacht terug aan de moeite die we hadden gedaan om dit licht te doen werken.
Soms zijn dingen gewoon simpeler dan ze in eerste instantie lijken te zijn.

21-12-2003

Top 100 van de beste weblogs van 2003:

Het einde van 2003 nadert en velen pakken deze gelegenheid met beide handen aan om rijtjes op te maken. Zo kwam ik gister door een comment van Douwe erachter dat er een top100 van de beste weblogs van 2003 is.
Tot mijn grote verbazing staat mijn site op nummer 22. Cool!
Maar van de 100 logs die er in het rijtje staan, ken ik er maar 17. Wat een schande! Nu heb ik de andere logs nog niet bekeken, maar ik mis toch vele namen in dit rijtje.
Ik had er graag witte walvis, Orangez, George, Kruimellog, Wasbeer en de Humeurist in teruggevonden en ook natuurlijk al die andere goede logs die in mijn linklijst staan.
Voor het bekijken van de links uit de top 100 verwijs ik u door naar hier, daar kunt u fijn gaan klikken op de links van de betreffende weblogs.
Nu ik hier toch reclame zit te maken, klikt u ook eens op de site van de Humeurist. Hij heeft het woord 'humeuristisch' ingestuurd om 'woord van het jaar' te worden. Als we nu met z'n allen elke dag gaan stemmen (we mogen maar één keer per dag stemmen) krijgt hij vast een hoge score.

Top 100:
1 www.peetjes.web-log.nl 195
2 www.medialog.blogspot.com 131
3 www.medianieuws.web-log.nl 115
4 http://live.curry.com/dutch 73
5 www.rickvanvelthuysen.nl 60
6 www.michielveenstra.nl 57
7 www.megadikkevrouw.web-log.nl 50
8 www.josvanheerden.nl 50
9 www.dagelinks.nl 48
10 www.retecool.com 47
11 www.merelroze.com 47
12 www.blogt.nl 47
13 www.lievelotte.web-log.nl 42
14 www.aadmeijer.web-log.nl 42
15 www.vandaag.web-log.nl 38
16 www.wendysweblog.web-log.nl 37
17 www.volkomenkut.com 31
18 www.tvformats.web-log.nl 29
19 www.riesiepiesie.web-log.nl 28
20 www.palisa.web-log.nl 26
21 www.nieuwsfoto.web-log.nl 25
22 www.aukje.net 25
23 www.rareberichten.web-log.nl 23
24 www.quinevere.web-log.nl 23
25 www.favorieten.web-log.nl 22
26 www.macfan.web-log.nl 21
27 www.webkim.nl 20
28 www.musicalmuseum.web-log.nl 20
29 www.kweklog.nl 20
30 www.sissi.web-log.nl/ 19
31 www.kijkcijfers.web-log.nl 19
32 www.coenswijnenberg.nl/ 18
33 www.meentje.nl/ 17
34 www.deprinses.web-log.nl 17
35 www.geenstijl.nl 17
36 www.bieslog.vpro.nl 17
37 www.flabber.nl 15
38 www.marmod.nl 15
39 www.kladblog.nl 15
40 www.maupenco.web-log.nl 15
41 www.theacreations.web-log.nl 14
42 www.smoel.nl 13
43 www.raymondpel.web-log.nl/ 13
44 www.patrick.fm 13
45 www.paul.web-log.nl 13
46 www.merelvanveen.web-log.nl 12
47 www.rickdekikker.com/ 12
48 www.douwejones.web-log.nl 12
49 www.sinterklaas.web-log.nl 12
50 www.alexanderstevens.nl 12
51 www.gordon.web-log.nl 12
52 www.afstofstervanradio538.web-log.nl/ 12
53 www.leukelinks.web-log.nl 11
54 www.koklaris.web-log.nl 11
55 www.sahasrara.web-log.nl 11
56 www.craniums-hersenpan.nl 11
57 www.sargasso.nl 10
58 www.vranqz.nl 10
59 www.zwammetje.web-log.nl 10
60 www.pinokiller.web-log.nl 10
61 www.journalistmike.web-log.nl/ 10
62 www.radiolover.blogspot.com 10
63 www.eeneentweedrachten.web-log.nl 10
64 www.neneh.nl 10
65 www.20six.nl/lognes 10
66 www.iloontje.web-log.nl 10
67 www.brillie.tk 10
68 www.fari.web-log.nl 10
69 www.jannes.web-log.nl 10
70 www.eisevanderspoel.web-log.nl/ 10
71 www.mannetjevanderadio.nl 10
72 www.mattzlog.nl 10
73 www.politie.web-log.nl 10
74 www.schollevaar.web-log.nl 10
75 www.venturo.nl 10
76 www.scherphuis.net/weblog 10
77 www.williewortel.web-log.nl 10
78 www.veronicafan.web-log.nl 10
79 www.xiffy.nl 10
80 weblog.donamaro.nl 10
81 www.infiniti.web-log.nl 10
82 www.esjuhs.web-log.nl 9
83 www.carmen.web-log.nl 9
84 www.aangespoeld.web-log.nl 8
85 www.smoelenboek.web-log.nl 8
86 www.pgsb.web-log.nl 8
87 www.josvanvliet.web-log.nl 7
88 www.maanisch.nl 7
89 www.jeugdsentiment.web-log 7
90 www.wereldpeer.nl 7
91 www.mirakels.web-log.nl 7
92 www.liveradio.web-log.nl 7
93 www.texas.web-log.nl 7
94 www.bloodyhell.nl 7
95 www.platoonline.web-log.nl 7
96 www.vandenb.com 7
97 www.zanderz.nl 7
98 www.hondenhok.com 7
99 www.nederland-spreekt.nl 7
100 www.sisao.web-log.nl 7

20-12-2003

SMS:

"KOM JE VANAVOND BIJ ME ETEN?"

"Ja, dat is goed, hoe laat?"

"ROND ZEVEN UUR?"

"Da's goed, later!"

Dit is geen conversatie tussen een slechthorende en een goedhorende, maar tussen mijn mobiel en een andere mobiel. Hoewel mijn mobiel nog maar vier jaar oud is, heeft het al een stempel 'prehistorisch' bemachtigd omdat het één van de weinige toestellen is die niet met kleine letters kan esemessen.
"Niet zo schreeuwen," lees ik vaak in mijn schermpje als ik net een sms heb verstuurd. "SORRY, IK KAN ER NIETS AAN DOEN."
Ik had daarom gister al mijn hoop gevestigd op de kerstborrel op mijn werk, waar maar liefst drie i-modes werden verloot.
Alle aanwezigen zetten hun naam op een briefje, onderwijl discussiërend over hoe vaak het briefje dubbelgevouwen moest worden om op te kunnen vallen.
De spanning was te snijden. De lootjes werden één voor één getrokken en één voor één werden de namen opgenoemd.
Slik. Geen i-mode.
Hmpf. Geen i-mode.
Balen! Geen i-mode.
Ik prees me maar gelukkig met het extraatje in de vorm van een Bijenkorfbon die ik die dag van de baas had gekregen. Helaas is het bedrag niet toereikend genoeg om een i-mode of andersoortig mobiel toestel te kopen, maar wel om mijn baalgevoel te laten verdwijnen door een leuke aankoop.

"TOT ZO IN DE BIJENKORF."

19-12-2003

Theemuts:

18-12-2003

Verandering:

"Ik accepteer je zoals je bent." Hij knikte verlegen.
Ze hadden net gezoend. Voor het eerst. Na een paar maanden doorspekt met twijfels en elkaar leren kennen was het eindelijk zover.
Eigenlijk was er geen aanleiding voor haar om de zin uit te spreken. Maar door het wél te zeggen had ze rust. Ze accepteerde hem. Ze hoefde hem niet te veranderen.
Zijn vrienden sommeerden haar om hem aan te sporen zijn opleiding af te maken. Ze weigerde. Ze was zijn vriendin, niet zijn moeder.
Een paar jaar later vertoonde de perfect ogende relatie scheurtjes. Uit onzekerheid en angst hield ze de touwtjes strak in handen. Hoe groter de afstand tussen hen werd, hoe minder ruimte zij hem gunde.
Maar liefde is niet dwingbaar. Een persoon ook niet.
Hun eens zo prachtige schip zonk naar de bodem. Hardhandig werd ze door de golven aan wal gesmeten. Toen ze haar ogen opende en de pijn voelde, dacht ze terug aan haar eigen opvatting: een partner veranderen is onmogelijk.

17-12-2003

December:

Meestal vier ik in december Sinterklaas met mijn kleine nichtje en neefjes.
Deze maand ging het niet door en ik geloof dat het er voor gezorgd heeft dat ik mijn decembermaandgevoel nog niet heb gevonden.
De intocht van Sinterklaas in Amsterdam was best geinig, maar bij 'prettige feestdagen' voel ik helemaal niets. Er is geen enkele kriebel in mijn buik te vinden en de drang om kerstkaarten te versturen is ver te zoeken. Ik ben zelfs niet blij met de kerstversieringen op mijn werk.
Voor mij is december dit jaar gewoon december. Een koude, donkere en tot nu toe grauwe en herfstige maand die mijn huid irritant droog doet aanvoelen.
Vaak valt januari tegen na al dat gefeest in december. Ik vermoed dat het nu mee zal vallen.

16-12-2003

Soort:

In de tram zitten een man en een vrouw naast elkaar. Ik schat de man rond de dertig. Door de kleren die hij draagt ziet hij er uit als een korpsbal. De vrouw is al wat ouder en doet me denken aan Elizabeth Taylor: ze draagt veel make-up en haar zwarte haar staat alle kanten op.
Achter in de tram staat een groepje jongens van niet-Nederlandse afkomst. Ze schreeuwen naar elkaar, duwen elkaar en luisteren naar muziek uit een gettoblaster.
De man en de vrouw ergeren zich duidelijk aan de jongens. "Ach, het is een kwestie van tijd eer dat soort mensen uit Amsterdam verdwenen is," zegt de man. Tijdens het woordje 'soort' knikt hij in de richting van de jongens en haalt dan snobistisch zijn neus op.
"Ja," beaamt de vrouw terwijl ze haar ijskoude blik op de jongens richt, "het wordt hier toch te duur voor ze om hier te wonen, ze kunnen dat straks toch niet meer betalen."
Ik voel een koude rilling over mijn rug lopen.

15-12-2003

Over de top:

Haasten naar de Kleine Komedie, net op tijd, kaartjes laten zien, jassen mogen niet mee naar binnen, huh? da's voor het eerst, jassen ophangen, als laatsten naar binnen, zitten, licht uit, spot aan.
Vier mannen op het podium. Viggo, Joep, Peter, Eddy. NUHR.
Twee uur lang: Matrix, vogelpest, Suske & Wiske, blote voeten, SM, Pim Fortuyn, russisch roulette met wel en niet door elkaar geschud bier, 11/9, badjassen, Pluk van de Petteflet, koran, sex met de 16-jarige dochter van je vriend, Lambik, voetbalsupporters, Finding Nemo, islam, boxershorts, terrorisme, Dick Advocaat, mobiele telefoon, bijbel, relatieproblemen, inka, vierstemmige zang, Willem van Hanegem, Dory, normen en waarden, kippen, zero tolerance beleid, Catharina Amalia Beatrix Carmen Victoria, blote konten (Viggo go), maya, pistolen, passief tennis, vreemdgaan met de vrouw van je vriend, ADHD, mooie liedjes (ik wil de cd), de lange jassen brigade, sms, ruimen van dieren, kinderboeken en:

"We got him."

14-12-2003

Rickie Lee Jones:

Voor de gelegenheid was de zaal in de Melkweg gisteravond gevuld met stoelen en mocht er op last van de band niet gerookt worden. Ik prefereer deze opstelling. Ik vind het heerlijk om al zittend en zonder rook weg te dromen bij een concert.
Mijn gezelschap en ik nestelden ons op het zijbalkon, waar we het optreden van Rickie Lee Jones perfect konden zien.
Ze is een fenomeen in de muziekwereld, vooral voor de singer/songwriters en draait al sinds de jaren '70 mee in de muziekindustrie.
Ik weet nog dat ik haar naam altijd als vergelijkingsmateriaal bij cd-recensies in de OOR tegenkwam, zodat ik in de platenzaak naar een cd ging luisteren. Maar door de verschillende muziekstijlen die ze gebruikt en haar snerpende stemgeluid was ik niet overtuigd. Pas toen ik een aantal nummers van de cd 'Flying Cowboys' in een tv-serie hoorde (weet iemand welke?) en zelf het nummer 'Chuck E's in love' zong kon ik haar muziek en stem waarderen.
Ik ben geen groot fan, maar een concert van haar in de Melkweg kon ik niet overslaan. En hoewel ik maar weinig nummers van de setlist kende, was ik onder de indruk.
Haar achtkoppige band en de circa dertig instrumenten die ze tot hun beschikking hadden namen me mee op een muzikale reis en verveelden me geen moment. De performance van Rickie was indrukwekkend. Ze dirigeerde haar band en werd op een prettige manier behandeld als een diva. Het was duidelijk te zien dat ze het naar haar zin had, ze zong zelfs een paar extra jazznummers die niet op de setlist terug waren te vinden. Ze verraste hiermee niet alleen het publiek, maar ook de band.
Het concert overtrof mijn verwachtingen en is één van de beste concerten die ik ooit heb gezien. Onderstaande foto heb ik helaas niet zelf gemaakt, ik had mijn camera weer eens thuisliggen. Volgende keer toch maar meenemen, ik had prima foto's kunnen maken.

13-12-2003

Onzeker:

Een paar jaar geleden kwam ik een man tegen die verkondigde geen onzekerheid te kennen.
Ik geloofde hem niet. Ik kon me niet voorstellen dat er mensen op aarde rondliepen die niet onzeker waren over zichzelf of de dingen die ze ondernamen.
Hij vertelde dat hij niet onzeker was als hij een toespraak voor honderden mensen hield, dat hij niet onzeker was over zijn lichaam of de kleren die hij droeg of over de woorden die hij sprak.
Ik bestudeerde hem terwijl hij tegenover me zat. Zijn wangen waren rood gekleurd, maar het was zijn eigen gezonde blos. Er was niets aan hem dat een eventuele onopgemerkte onzekerheid kon onthullen.

Gister kwam ik een vrouw tegen die verkondigde onzekerheid te kennen.
Ze had een vlotte babbel waardoor mensen niet geloofden dat juist zij onzeker was. Waarom babbelde ze er anders lustig op los?
Ik bestudeerde haar terwijl ze tegenover me zat. Haar houding en haar snelle en onhandige lichaamsbewegingen verraadden haar onzekerheid.
Maar ze vertelde me dat ze ook zekerheid kende. Ze had het gevonden in de dingen die ze graag wilde doen, al was ze er in het verleden nog zo onzeker over geweest.

Twee verschillende mensen met twee verschillende houdingen. Maar was het meisje geen rijker persoon omdat ze zekerheid én onzekerheid kende?

12-12-2003

Top2000:

Op verschillende sites kwam ik het al tegen, een top-10 lijst voor de top2000 die radio 2 eind december gaat uitzenden.
Ik luisterde vroeger altijd naar de top1000. Ik zat dan dagenlang op mijn koude kamer en hield lege bandjes paraat om de leukste nummers op te nemen. Een straalkacheltje voorkwam dat ik verkleumde.
Toen ik de lijst van de top2000 bekeek werd ik overspoeld door herinneringen die aan de nummers kleven. De keuze was mede daardoor lastig: kies ik een nummer uit vanwege de herinneringen of omdat ik het een goed nummer vind?
Daarbij is de lijst met nummers erg beperkt. Ik vond er bijvoorbeeld geen David Sylvian, Björk, Heather Nova, Tori Amos, Sarah McLachlan, Noa, Rickie Lee Jones, Lisa Ekdahl, nieuwe nummers van Madonna en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik heb uiteindelijk de volgende lijst weten samen te stellen:

1. Kate Bush - The man with the child in his eyes
2. Noa - Child of man (eigen inbreng)
3. Sinéad O'Connor - Troy
4. Melanie - Beautiful people
5. U2 - Where the streets have no name
6. Karin bloemen - Geen kind meer
7. Sting - Fields of gold
8. Stevie Wonder - Don't you worry 'bout a thing
9. Sinéad O'Connor - Nothing compares 2U
10. Falco - Jeanny

Van 'Beautiful People' prefereer ik de uitvoering van Mathilde Santing, van 'Geen kind meer' de uitvoering van (inmiddels afgestudeerd) conservatoriumstudente Odeke de Koning, die mij diep ontroerde met haar woorden en van 'Fields of Gold' de uitvoering van Eva Cassidy, een zeer begaafd zangeres die helaas al is overleden.
Aan deze lijst kleven maar weinig herinneringen, behalve aan Nothing compares 2U van Sinéad, daar heb ik ontieglijk veel tranen bij gelaten.

Wat stemt u?

10-12-2003

Jongste:

Van mijn vader's én van mijn moeder's kant ben ik de jongste van de familie.
Het voordeel van de jongste zijn is dat ik het lievelingetje was van mijn oma die in Leeuwarden woonde. Zo kreeg ik een kunstbloem van haar toen ik op de ijsbaan viel en er iemand over mijn hand schaatste. De pijn viel mee en er was zelfs geen schrammetje te zien, maar in tegenstelling tot mijn ouders vond mijn oma het wél erg en troostte me.

Als ik bij haar logeerde, vaak samen met mijn zus, mocht ik in haar tweepersoonsbed slapen. Zij sliep dan in een logeerbed in de andere kamer. Ik kon nooit zo goed de slaap vatten door de stadsgeluiden. Op de boerderij was ik de stilte gewend.
Als ik dan naar de wc ging zag ik haar zitten in de woonkamer. Ze luisterde naar evangelische berichten op de radio. De gordijnen waren dicht, er brandde bijna geen licht en de stem uit de radio klonk mysterieus, zodat het tafereel me buitenaards aandeed.

Toen ik wat ouder werd ging het niet goed met de gezondheid van mijn oma. Mijn moeder en ik gingen vaak bij haar langs om haar ogen te druppelen. Maar dat was niet het ergste. Ze kreeg multi-infarct en kon niet meer zelfstandig wonen.
Ze belandde in een verschrikkelijk verzorgingstehuis waar mijn moeder en ik haar regelmatig opzochten.

Elk bezoek was vreselijk. Ze herkende ons niet meer en vroeg om de haverklap wie we waren. Ik zie haar nog zitten in de stoel in de bezoekersruimte, voorover gebogen, handen inelkaar gevouwen op schoot, een apatische blik in haar ogen. Er drong nog maar weinig tot haar door.

In 1989 stierf mijn oma. Ik was vijftien. Ook mijn andere oma stierf dat jaar.
Ik ben wel eens jaloers op mensen van wie hun oma nog in leven is. Mijn tijd met mijn oma was veel te kort.

De kunstbloem die ik toen kreeg prijkt nog altijd in de vensterbank. Om de herinnering aan mijn oma voor altijd vast te houden.