'Vader Klingelfeldt viert zijn zeventigste verjaardag met familie en vrienden. Aan alle gezelligheid komt abrupt een einde als oudste zoon Christian in een aantal confronterende speeches afschuwelijke familiegeheimen onthult. Tegen de klippen op wordt geprobeerd door te feesten. Maar uiteraard is de feestelijke bijeenkomst dan allang ontaard in een zeer ongemakkelijke situatie.'
'Wisselwerking tussen literatuur en muziek. De schrijver bepaalt het verloop van het muzikale verhaal, maar er zijn momenten waarop de schrijver door de musici 'overruled' en gedwongen wordt tot een tijdelijk zwijgen.'
'Alle werken van William Shakespeare, 39 stuks, worden in 97 komische minuten gespeeld. Wel blijft het gezelschap, door tijdgebrek, bij de essentie van de werken: sex en doodslag.'
'Scratchen zonder draaitafel, hip hop met een dwarsfluit, verbazingwekkende geluidseffecten. Hij haalt de muziek, de taal, de kleding en de hele shit van de straat. En onder die shit zit Klaas.'
'Vocaliste, componiste en performer Shelley Hirsch reist al twee decennia langs de concertpodia en theaters over de hele wereld, treedt op voor radio en televisie en bracht opnamen uit op talloze labels. De New York Times karakteriseert haar als 'enormously inventive, scathingly satiric and virtuosic... a brilliant overwhelming presence on stage'. Hrish en Coleman werkten al vaak samen, maar hun gedeelde fascinatie voor Kurt Weill deed hen besluiten voor het eerst als duo te toeren.'
'De cd 'Welcome You' is het resultaat van een nauwe samenwerking tussen painist/componist Jeroen van Helsdingen en zangeres K-bee. Aan deze cd hebben ondere andere leden van Total Touch, Zuco 103 en Sticks & Strings meegewerkt.'
Met Jaga Jazzist, Bettie Serveert en Jason & the Seatsniffers.
'De spiegel van een survivor, die eerst duizend doden moest leren sterven... Haar meest autobiografische programma tot nu toe.'
'Pluk heeft een klein rood kraanwagentje, waarmee hij door de hele stad rijdt. Hij woont in een torenkamertje bovenop de Petteflet. Pluk ontmoet allerlei vrienden, zoals meneer Pen, Aagje, Zaza de kakkerlak, maar ook Karel met de houten poot en Dollie de duif.'
'De 'Suite Merlin', gebaseerd op de legende van de tovenaar Merlijn uit de vijfde eeuw, die de symfonische rockband Kayak in 1980 reeds op de plaat zetten, krijgt een spectaculair vervolg.'
'De Gershwin's weet zijn onvergetelijke songs te cominberen met het drama uit het boek van DuBose en Heyward, waarin kracht en kwetsbaarheid van de liefde voelbaar worden. Met een volledig Amerikaanse cast, in de originele versie zoals het bedoeld was door George Gershwin, DuBose, Dorothy Heyward en Ira Gershwin.'
'JA Wij zijn DOORGEFOKT omdat de GEWONE MENSEN het water tot aan de LIPPEN hebben gestegen in ONS LAND en DAARDOOR VALS GEWORDEN MOETEN ZIJN en BEGRIJPELIJKERWIJS van ons af moeten BIJTEN. Want wij staan met onze rug tegen een MUUR en met een bord voor onze kop ZODAT we geen kant meer op kunnen of als RATTEN de zee in en HET BORD VOOR ONZE KOP als vlot moeten gaan gebruiken???? ONTWAAKT !!!! omdat vuile viezerikken in achterkamertjes ons de STRONT in willen integreren en ZELF om de hete brei hun vingers d'r vanaftrekken. Maar PAS OP !!! Onze E I G E N H E I D nemen ze ons NOOIT &tenimmer af. Wij VECHTEN voor de EIGENHEID VAN MENINGSUITING en staan pal achter de traditionele wormen en aarde van de grondwet waarop ons land gebouwd is. Werpt af die muilkorven, bedorvenen der aarde het is HOOGSTE TIJD om weer eens flink door te BIJTEN STA P A L'
'Deborah Brown blijft de jazz promoten door haar interpretaties bij optredens en opnames van standards en nieuwe composities, waarbij ze altijd probeert de muzikale grenzen voor zichzelf en de musici te verleggen.'
'Akoestische set van Amerikaanse zangeres.'
'Eén van de weinige metalbands die uit louter zwarte leden bestaat en de kennis en het talent heeft om verschillende muzikale stromingen (funk, punk, alternative, jazz, soul, rap) te mengen met hun hardrock sound.'
'One of the things that I seem to encounter constantly is that I don't really quite fit anywhere,' observes Dayna Kurtz. 'But I like that, because I can define myself without the weight of other people's expectations. I'm not of the jazz, blues, folk, R&B, rock or pop worlds enough to belong to any one of them, but all of those things are in there.'
'De Amerikaanse pianist, componist en auteur Kenny Werner speelt graag in triobezetting. Hij nam de beslissing om nooit meer platen met zijn trio in de studio op te nemen. Want it just doesn't tell the story of the kind of the great things that happen spontaneously on the bandstage when we have the resonance of people listening and watching.'
'Zelfspot, publieksspot, heldere analyses en nuchterheid.'
'CD-presentatie van Nederlandse jazz-zangeres.'
'In deze humorabsurde voorstelling spelen ze sketches kriskras door elkaar, en die sketches zijn los soms smakelijk om te lachen; een bijna parodie op een ouderwetse variétévoorstelling. Vooral de bekrompen uit de jaren vijftig getrokken leraar Van der Dommen is een sketchtypetje dat Ederveen levensecht en aandoenlijk neerzet. Als hij uiteindelijk op de laatste dag van zijn werkzaam leven aan de Middelopvoed Academie, de liefde voor juffrouw Wijnkan (docente hygiëne en onderhoud) probeert te uiten, wordt de spijt van de zeventien verloren jaren van daarvoor, zeker als je zijn vurig verlangen aan het begin van de voorstelling hebt meegemaakt, hem toch te veel. Je voelt dan de zwaarte van zijn afgang. Maar niet getreurd. De roodharige Gonnie en Jean Pierre zijn er ook nog en hebben als kermisachtige Masters of Ceremony al gewaarschuwd dat uit een onderzoek van De Nieuwsgierigheidsdienst een voorstelling nu eenmaal pieken en dalen laat zien. Vooral dalen. Het is overwegend een leuke voorstelling zonder inhoudelijke pretenties. Inhoud past dit cabareteske koppel trouwens ook niet. Ze hebben beiden, Ederveen door zijn mimiek en stemgebruik en Luca door haar heerlijke ordinaire voorkomen, de lach aan hun kont hangen.'
Winnaar: Marike Jager.
'Rickie Lee Jones had learned how to suspend a song’s forward motion without losing its drama. Using riffs that could circle themselves again and again and complex chords that can hang in the air, she found an audio equivalent of cinematic slow-motion and freeze-frame. It was as if the rhythmic flexibility of her singing had somehow infected her band and her songs.' Jon Parales, New York Times
'Voorstelling die de grens van het toelaatbare overschrijdt.'